Vroeger luisterden kinderen beter

Volgens mij was ik vroeger een stuk minder brutaal tegen mijn moeder dan mijn kinderen tegen mij zijn. De vraag is... ligt dat dan aan mij?

De tijd is anders

Af en toe heb ik het er wel eens over met mijn moeder, zij beaamt dat mijn kinderen een stuk "vrijer"' zijn dan wij waren. Au! Als ik eerlijk ben vind ik dat toch best lastig, want blijkbaar heb ik de zaken minder goed onder controle dan zij. En stiekem wil ik het net zo goed doen als zij, want ik heb het geluk een goede band te hebben met mijn moeder. Waar  ligt het dan aan? Ben ik niet consequent genoeg? Laat ik over me heen lopen?

"Ach, zegt mijn moeder troostend, de tijd is anders... " Natuurlijk heeft ze gelijk, de tijd is ook anders, maar ik vind het antwoord niet bevredigend. Blijkbaar laat ik mijn opvoeding dus beïnvloeden door "de tijd". En om nou te zeggen dat men in deze tijd hecht aan normen en waarden... Alles moet kunnen heb ik vaak het idee, doe ik daar dan zelf ook aan mee?

Ik ben mijn moeder niet

Tja, daar zit je dan met je mooie opvoedkundige ideeen. Kan ik toch net zo goed de handdoek in de ring gooien en mijn kinderen geven waar ze om vragen en accepteren dat ze brutaal zijn? Of moet ik toch beter mijn best doen, net als mijn moeder? 

Ho! Wacht even... ik ben mijn moeder niet (sorry mam, zoals jij is er maar 1 ;)). Ik ben anders en daarom doe ik ook anders. En, misschien nog wel belangrijker, mijn dochter is mij niet! Hoe kan ik van haar verwachten dat ze doet zoals ik deed vroeger?! Dat kan ik niet. Dus waarschijnlijk is het beste plan om te stoppen met vergelijken (daar worden we nooit gelukkiger van!) en te beginnen met het leren kennen van de band die ik met mijn dochter heb.

Verleden loslaten 

Soms hebben we het nodig om het verleden achter ons te laten, om verder te kunnen met het opvoeden van onze eigen kinderen: In mijn geval een positief gevoel over mijn eigen opvoeding, waardoor ik de lat hoog legde. Maar hoe vaak is het niet zo dat iemand zegt: "dit wil ik absoluut noooooit doen bij mijn kind" en daardoor juist kiest voor hele andere uitersten die niet per definitie goed zijn.

Onze kinderen zijn het waard om onze motieven van een keuze voor een opvoedstijl nog eens onder de loep te nemen toch?