Ieder kind zou moeten horen dat er iemand van hem houdt

Tegen mijn kinderen zeg ik heel makkelijk: "Ik hou van je!" Toch reageren ze daar allebei heel anders op. Komt dat doordat mijn dochter me niet gelooft en mijn zoon wel? Of hebben ze allebei op een andere manier lief?

Ik zie de ogen van mijn dochter al naar het plafond draaien als ik zeg: "He, kom is hier, ik wil je iets vertellen." Dan zucht ze: "Toch niet weer ik hou van je he?!" Uiteindelijk moet ze wel glimlachen, maar de reactie van mijn zoontje is heel anders. "Mama houdt van je, nooit vergeten he?!" "Jawel hoor, wel vergeten! Nog een keer zeggen!" En dat spelletje kan wel een flinke tijd doorgaan. Wellicht is dit ook verschil in leeftijd, maar dan nog heeft mijn dochter dit niet gedaan toen ze deze leeftijd had.

De 5 talen van de liefde
Door het boekje "De 5 talen van de liefde voor kinderen" van Gary Chapman en Ross Champbell, zijn mijn ogen geopend. Als je het nog niet gelezen hebt: het is echt een aanrader. Het gaat ervan uit dat iedereen, dus ook je kinderen, een bepaalde liefdestaal heeft. De taal die je het best spreekt is ook de taal die je het best begrijpt als hij je "toegezonden" wordt. Die taal zorgt ervoor dat je 'liefdestank' gevuld blijft. De 5 talen zijn:

1. Positieve woorden
2. Cadeautjes
3. Dienstbaarheid
4. Tijd en aandacht
5. Lichamelijke aanraking

De positieve woorden 'ik hou van je'  zijn  uiteraard goed om te zeggen, maar als mijn dochter een andere eerste liefdestaal heeft, ervaart ze dat wellicht niet zo.

Hoe werkt dat?
Als jouw liefdestaal positieve woorden is voel je, je geliefd als er tegen je gezegd wordt dat je er mooi uitziet of dat je iets goed hebt gedaan. Extra blij zijn met complimentjes dus.

Bij de liefdestaal cadeautjes gaat het niet zozeer om de grootte van het cadeau, maar om het idee dat er iemand aan je gedacht heeft toen hij het cadeautje uitzocht. Dus een kaart met een mooie tekst of ingepakt zakje met de snoepjes die jij het lekkerst vindt is ook een cadeau.

Dienstbaarheid klinkt misschien een beetje ouderwets, maar daarbij gaat het erom dat als de anders iets voor jou doet, je weet dat hij/zij van je houdt.

Bij tijd en aandacht draait het om, nouja, tijd en aandacht. Samen tijd doorbrengen en aandacht voor elkaar hebben. Samen dingen ondernemen en er over praten.

Een hand op je schouder, af en toe een kroel, daar draait het om bij de liefdestaal lichamelijke aanraking.

Iedereen heeft alle liefdestalen op een bepaalde manier nodig, maar er is altijd 1 (of soms 2) liefdestaal het sterkst aanwezig. Dat is de "eerste" liefdestaal van die persoon.

In de praktijk
Het is belangrijk om erachter te komt wat de taal van onze kinderen is om hen echt te laten weten dat we van ze houden. Inmiddels ben ik erachter dat mijn liefdestaal positieve woorden is. Niet zo gek dus dat ik het makkelijk vind om te zeggen dat ik houd van mijn kinderen. Mijn dochter daarin tegen wil graag mijn tijd en aandacht. Daar moet ik zelf veel meer moeite voor doen. Ik moet er echt aan denken om dingen met haar te ondernemen en haar echte tijd en aandacht te geven.

Wanneer ik dat doe merk ik dat ze opbloeit en veel beter luistert. Haar 'liefdestankje' is gevuld, ze voelt zich geliefd en heeft minder de neiging om dwars te zijn. Het is echt patroon doorbrekend!


      " Ieder kind zou moeten horen 

       dat er iemand van hem houdt!"

Betekent dit dat ik nooit meer hoef te zeggen dat ik van haar houd of haar geen cadeautjes hoef te geven? Nee, alle kinderen houden van cadeautjes, alleen bij sommige kinderen heeft het meer betekenis dan bij andere. En ieder kind zou moeten horen dat er iemand van hem houdt! Liefst zo vaak mogelijk. Dan draaien ze maar even met hun ogen, er blijft vast wel iets hangen.